Georges ve Anne, neredeyse bir asırlık bir ömür biçiminde beliren çiftimizdir. Bu çift, çok kültürlü, emekli müzik öğretmenleridir ve yaşamlarını müziğe adayan ender kişilerden. Kızları, bu ailenin yetenekli bir diğer üyesi olan müzisyen, ailesi ile birlikte Britanya'da yaşamaktadır.
Bir gün, hayatın sıradan akışında beklenmedik bir şey olur. Anne, felç geçirir. Bu durum, çiftin yıllar içinde pekiştirdiği, özenle işlediği sevgi bağını derinden sarsar. Sağlık sorunları yaşayan Anne'nin durumu, çiftin hayatını tamamen değiştirir.
Anne ve Georges'un hikayesi, aslında yaşlanmanın, hastalığın ve sonrasında ortaya çıkan zorlukların hikayesi gibi görünse de, en derinlerde bir aşk ve sadakat hikayesi yatar. Onların yaşamları, sevgi ile harmanlanmış, karşılıklı saygı ve anlayış çerçevesinde şekillenen bir portre çizer. Bu hikaye, bir yandan yaşlılık ve hastalığın getirdiği acıları; diğer yandan ise aşk, sadakat ve yardımseverliğin sınırlarını bizlere gösteriyor.
Bir yorumcu olarak söyleyebilirim ki, Georges ve Anne'ın hikayesi, seyircisini içten bir şekilde etkiliyor. Zira hikayelerindeki sevgi ve sadakat, en zor zamanlarda bile bir çiftin birbirine nasıl tutunabileceğini, hayatın zorluklarına karşı nasıl ayakta kalabileceğini gösteriyor. Film, aynı zamanda, sağlık sorunları yaşayan bir bireyin yanında olmanın, ona destek olmanın, hatta onunla birlikte acı çekmenin ne anlama geldiğini de izleyicisine aktarıyor.
Kısacası, bu film, yaşlılık, hastalık ve aşk üzerine düşündüren, duygusal anlamda güçlü bir hikaye sunuyor ve seyircinin kalbinde derin bir iz bırakıyor.
