Eski bir polis memuru ve ailesi, aynaları evlerine bir geçiş kapısı olarak kullanan kötü bir gücün hedefi oluyor. Kendi mesleki hatalarının üzerine yoğun bir suçluluk duyan ve aynı zamanda ailesini koruma amacı güden bu eski memur, ayna dünyasından gelen tehdidi durdurmanın yollarını aramaktadır.
Filmde ayna metaforu, büyüleyici bir şekilde kullanılmış. Yansımaların sanrı mı yoksa gerçek mi olduğunu sorgulatırken, izleyiciye de kendi gerçekliğini sorgulama fırsatı sunuyor. Bu, filmi sadece bir korku hikayesi olmaktan çok daha fazlasına taşıyor.
Ayrıca, eski polis memurunun suçluluk duyguları ve ailesine karşı hissiyatı, filmin duygusal derinliğini artırıyor. Bu sayede film, izleyicisine hem korku hem de dram dozu sağlıyor.
Film müzikleri, korku seviyesini artırmada ayrı bir öneme sahip. Kendinizi ailenin yerine koyarken ya da ayna karşısında durduğunuzda yaşadığınız korkunun bir benzerini hissetmenizi sağlıyor.
Genel olarak, bu film kurgusal korku unsurlarını etkileyici bir biçimde kullanıyor ve sonuç olarak hem gizemli hem de korkunç bir hikaye ortaya çıkarıyor. Korku filmi severlere kesinlikle tavsiye ederim.
