Lee Israel'ın yaşadığı talihsizlikler ve güncel zevklerle uyuşmazlığı, onun sanatını aldatmaya dönüştürür. Bir yazar olarak, eserlerini pazarlamakta ve başarılı olmakta zorlanırken, onun yalnızca kağıda dökülen düşüncelerini aktarmakla kalmayan, aynı zamanda toplumun karmaşık ve sürekli değişen beklentileriyle uyum sağlama çabası, izleyicileri derinden etkileyen bir hikâyenin merkezine oturuyor.
Bu süreçte Israel, yazdığı kitapların talep görmemesinin ardından, geçmişin ünlü yazarlarının mektuplarını taklit ederek ve yeteneklerini bu şekilde kullanarak para kazanmaya başlar. Bu süreçte aldatmaca ve yalanlarla dolu bir dünyaya adım atar. Fakat bu durum onun yazar kimliğine ve etiğine meydan okurken, aynı zamanda izleyicilere, sanat ve gerçeklik arasındaki çizginin ne kadar ince olabileceğini gösteriyor.
Lee Israel'ın hikâyesi, sadece sanatın ve yaratıcılığın zorlukları hakkında bir anlatım sunmakla kalmaz, aynı zamanda bireysel başarı ve varoluş mücadelesinin de iç yüzünü gözler önüne serer. Tüm bunlar, karakterin düşüşünü ve sonrasında yaşadığı değişimleri, onun hayatta kalma mücadelesini ve sanatını sürdürme çabasını çok daha çarpıcı hâle getiriyor.
