Filmin ana karakteri taahhütlere karşı fobisi olan bir adam. Bu erkek, geçmiş travmaları yüzünden belirli bir bağlılıkta bulunmaktan sürekli kaçınıyor ve bu durumu, hayatında daimi bir belirsizlik hali yaratıyor. Filmin ilerleyen sahnelerinde, bu adam, hastalığına yenik düşmekte olan ve yıllardır görüşmediği babasıyla tekrar bir araya geliyor.
Bu dramatik buluşma, onun çocukluğunu ve cinsiyetini sorgulamasına sebep oluyor. Babasıyla geçmişi üzerine sohbetler, ona kendi iç dünyasında bir yolculuk yaptırıyor ve böylece kendi çocukluğunun üzerine düşünüp, çocukluğunda yaşadığı travmaları anlama fırsatı buluyor.
Tüm bu anılar ve tecrübeler, onun taahhüt fobisini yenebilmesi için gerekli olan dönüm noktasını oluşturuyor. Bu çarpıcı ve dokunaklı hikaye, izleyicilere, aile bağlarının, korkuların üstesinden gelmedeki ve kişisel gelişimdeki önemini aktarıyor.
Özellikle ana karakterin duygusal çözülme ve kabulleniş süreci, etkileyici bir oyunculuk ve senaryo ile birleşince, izleyicinin filmin atmosferine girebilmesi ve karakterle empati kurabilmesi son derece kolaylaşıyor.
Sonuç olarak, bu film hayatın zorluklarıyla başa çıkmayı ve geçmişle yüzleşmeyi öğreten, insan psikolojisi üzerine düşündüren, duygusal bir yolculuk sunuyor.
