Arkansas'taki küçük bir cezaevi çiftliğinin yeni gardiyanı, başta bir mahkum gibi davranarak kurulu düzeni bozmaya çalışıyor. Filmin başlangıcı hafif bir gizemle kaplıdır: bir adam mahkumlarla beraber aynı elbiseleri giyer, aynı yemekleri yer ve aynı koğuşlarda kalır. Ancak bu adamın aslında oranın yeni gardiyanı olduğu ortaya çıkar.
Bu adamın ana hedefi, çiftliği temizlemektir. Ancak bu, basit bir temizlik değil; oradaki derin kök salmış yolsuzlukları ve açgözlülüğü yok etme çabasıdır. İzlerken cezaevi çiftliğinin karanlık karmaşasını ve ahlaki çürümeyi iliklerimize kadar hissederiz. Hapishane yönetimi ve mahkumlar arasındaki çatışmalar, haksızlıklar ve çıkar çatışmaları son derece gerçekçi bir şekilde işlenmiştir.
Gardiyan, mükemmel bir stratejist olarak yolsuzlukları açığa çıkarırken, izleyicinin dikkatini sürekli film üzerinde tutmayı başarıyor. Bu arada, korunması gereken bir mahkumu da konu alıyor ve bu mahkumun hikayesi de hüzünlü bir yan öykü olarak karşımıza çıkıyor. Filmin sonunda, gardiyanın açığa çıkardığı yolsuzluklar ve uğradığı kötü muameleler nedeniyle, seyirci tüm bu hikayeden etkilenmiş olarak ayrılıyor.
Her ne kadar bazı izleyiciler filmin bu kadar karanlık ve acımasız bir dünyaya kapı açmasını eleştirse de, son tahlilde bu film, çirkinliğin ve yozlaşmanın olduğu bir yerde bile umudu ve adaleti arayan bir insanın hikayesini beklenmedik bir gerçeklik ve duyarlılıkla anlatıyor. Her şeye rağmen, filmdeki karmaşık karakterler ve güçlü teması nedeniyle, bu çarpıcı hikaye izlemeye değer.
