Joe, tıka basa dolu bir sinema salonunda, nefes almakta zorlandığında ruhlarla iletişim kurabilen bir anne ile karşılaşıyor. Onun kızı da yaşam mücadelesi veriyor, neredeyse hayatının son demlerinde. Joe, anneye yardım ederek bu ruhani bağlantıyı kullanıyor ve kızı ölümden döndürmeyi başarıyor. Ancak, korkunç gerçek burada daha yeni ortaya çıkıyor. Ne yazık ki, kızın bedeninde artık hüküm süren ruh, Joe'nun ölümün ardından kendi bedeninden ayrılan ruhu.
Kendi varlığının garip bir şekilde başka bir bedende devam ettiğini gören Joe, hem kendi ruhunu kurtarmak hem de genç kızın hayatını normalleştirmek için mücadele vermek zorunda kalıyor. Bu karmakarışık durum, hikayenin asıl odağını oluşturuyor.
Görsel açıdan etkileyici bir sinematografi ve nefes kesici performanslarla desteklenen bu hikaye, sizi adeta koltuğunuza yapıştırıyor. Bu karmaşık ve gizemli hikaye, izleyicinin aklında sürekli soru işareti bırakıyor. Joe'nun bu trajik ve ironik durumu, sizi düşündürmeye ve hakkında konuşmaya teşvik ediyor. Bu hikaye, ruhaniyet ve varoluşun karmaşıklığını, bir bireyin bedensel ve ruhsal çatışmasını ekrana getiriyor. Her sahnesi sizi derinden etkileyecek bir film.
Sinema yorumcusu olarak bu filmin oyuncularının performanslarını, senaryosunu, yönetmeninin nikâhını ve sinematografisini övgüyle anmak istiyorum. Özellikle Joe'nun hayatını, ruhunun ikilemlerini ve sonunda kendini bulma çabalarını etkileyici bir şekilde işleyen bu film, izleyicilere unutulmaz bir deneyim yaşatıyor.
