Scampia Vele, Napoli'nin mafyasına kalesi olmuş bir Corbusian mimariye sahip bir yapı olarak tarihe geçmiş. Corbusian mimarisi, şehir planlaması ve modern mimarinin öncüsü Le Corbusier’in öğretilerini yansıtan bir akım. Belli bir dönem boyunca modernlik ve yenilikçilik simgesi olarak kabul edilmiş, ancak elle tutulabilir, somut bir problemi çözmaktan ziyade ideolojik bir yaklaşımı temsil etmiş.
Scampia Vele'nin bu özellikleri, yapıyı Napoli mafyasının kalesine dönüştürmüş. Mafya, bu yapıları kullanarak adeta birer üs kurmuş ve faaliyetlerini buradan yönetmiş. Fakat bu, yapıların özünde kötü olduğu anlamına gelmez. Sorun, bu yapıların aslında ne amaçla kullanıldığı ve kimler tarafından kontrol edildiği ile ilgili.
Bu yapılar, yüksek yoğunluklu nüfus ve karmaşık yapıları nedeniyle, mafya için ideal bir sığınak haline gelmiş. Otoritelerin kontrol etmesi zor ve labirent gibi iç içe geçmiş koridorları sayesinde, mafya üyeleri rahatça faaliyet gösterebilmişler.
Scampia Vele, en basit haliyle bir yapıdan daha fazlası; bir döneme, bir akıma ve belki de en önemlisi, bir suç organizasyonuna ev sahipliği yapmış bir sembol. Bir sinema yorumcusu olarak bakacak olursak, bu yapılar aynı zamanda birçok film ve dizinin de fonunu oluşturmuş. Özellikle mafya soylularının yaşadığı hayatı anlatan yapıtlar, bu binaları birer karakter gibi kullanarak hikayelere derinlik katmışlar. Bu yapıların sinemada kullanılma biçimleri, asıl hikayenin ötesinde, izleyiciye sosyal ve politik bir gerçekliği sunmuş oluyor. Bu anlamda Scampia Vele, bir yapıdan çok daha fazlasıdır. Kendisi bir karakter, bir anlatı ve bir semboldür.
