1918 yılında bir tutukevi kampında, bir grup Finli aktör ölüme mahkum edilir. Tüm umutları yitirilmiş gibi görünen bu kötü kaderli insanlar, hayatta kalma savaşı verirken bir yandan da acımasız bir komutanın zulmüne maruz kalırlar. İşler daha da karmaşık bir hâl alırken, önemli bir Alman generalin kampa gelmesiyle, gaddar komutan zalimce bir plan yapar.
Komutanın bu planı hem sıra dışıdır, hem de zalimce ve acımasızdır: Tutsaklar bir komedi performansı sergilemek zorundadır. Aksi durumda her biri ölümle yüz yüzeydi. Bu, onlar için sanatı hayatta kalmak için bir araç olarak kullanma durumu anlamına gelir. Çünkü onlar için tek seçenek, ya mükemmel bir komedi performansı sergileyip hayatta kalmak, ya da ölümden başka bir çıkış yolu bulamamaktır.
Tutsakların sundukları bu performans ve hayatta kalma mücadeleleri, izleyiciyi ekrana kilitleyen, acı ve gerilimi bir arada hissettiren bir hikaye sunar. Bu film, ne pahasına olursa olsun hayatta kalma isteğini ve insanın içindeki yaratıcı gücün kıvılcımını vurgulayan etkileyici bir hikaye. Bir yandan izleyicinin kahkahalarına sebep olurken, diğer yandan gerçekliğin acımasızlığını hatırlatan sert bir duruş sergiler. Bu film, insan ruhunun direncini, savaşın zalimliğine ve insanlık dışı koşullarına rağmen sanatın gücüyle nasıl hayatta kaldığını gösterir.
