Tanrı tarafından çağrıldıktan sonra, İbrahim'in inancı, oğlunu kurban etmek için üç günlük yolculuğunda sınanır. Hikaye, derinlikli ve aynı zamanda bu hikayeyi anlatmanın en ağır, en karmakarışık yollarından birini seçen bir yönetmenin elinde şekilleniyor. İbrahim'in inanç yolculuğu, seyircinin duygusal bir deneyim yaşamak için bir araç olarak kullanılıyor. Özellikle İbrahim’in göğsünde büyüyen çaresizlik, endişe ve korku hislerini, oğlunu kurban etme görevini yerine getirme konusundaki inancının sarsılmazlığına karşı dikkat çekici bir şekilde işleniyor.
Film, İbrahim’in Tanrı'nın emrini yerine getirme konusundaki kesin kararlılığına rağmen, oğlunun hayatı pahasına dahi olsa inancının sınavından geçme sürecini büyüleyici bir şekilde anlatıyor. Seyircilere, bir baba olarak İbrahim'in iç çatışmalarını, korkularını ve endişelerini tamamen hissettiriyor. Yaşanan bu dramatik olaylar ve duygusal gelgitler, İbrahim'in inancının gücünü öne çıkarırken, aynı zamanda onun insan yanını da bizlere gösteriyor.
Bu üç günlük yolculuk, sadece fiziksel bir yolculuk değil, aynı zamanda İbrahim’in kendisiyle, inancıyla ve Tanrı ile yaptığı bir iç yolculuktur. Seyircinin, kahramanın duygusal çatışmalarını ve yaşadığı deneyimleri tam anlamıyla hissetmesini sağlayan etkileyici bir sinematografik dil kullanılıyor. Bu yolculuğu izlerken, aynı zamanda insanın inançla kurduğu ilişkinin karmaşıklığını ve bu ilişkinin insan yaşamı ve ahlaki değerler üzerindeki etkisini de sorgulamaya teşvik ediyor. Bu da filmi, sadece bir dini hikayeyi anlatan bir film olmaktan çıkarıp, evrensel bir boyuta taşıyor.
