"Leyla gibi birinin neden lise mezuniyet yemeğine gitmek isteyeceğini merak ediyorum. Üstelik oraya gitmek için gece trenine binmekte. Neticede bu, son 25 yıldır katılmadığı ilk mezuniyet yemeği olacak. Peki, Canan, bir hemşirelik öğrencisi, bu tren içerisinde ne yapıyor? İşler karmaşık bir hal almak üzere...
Neden Leyla'nın, belki de yaşamının en mutsuz yıllarını temsil eden lise dönemini hatırlamak için bu yolculuğa çıktığını sorgulayamamak elde değil. Bu, geçmişiyle yüzleşmek için bir çeşit arınma ritüeli mi? Yoksa bir süreliğine de olsa kaçış mı bu?
Ve Canan... Çeyrek asırlık bir zamanda ne kadar çok şey değişti. Bu daha sakin ve kontrollü genç kadın, bir zamanlar Leyla'nın çalkantılı lise yıllarının potansiyel bir yansıması olabilirdi. Fakat şimdi, ikisi de aynı trenin içinde, belirli bir zaman ve mekanda, kendi yaşamlarının kesişme noktasında buluşuyorlar.
Bu yolculuk, bir taraftan Canan'ın başlangıçlarına, diğer taraftan Leyla'nın sonlarına tanıklık ediyor. Belki de bu, sadece bir yolculuk değil, Leyla'nın kendine dönüşünün bir simgesi. Ve belki de Canan, bu dönüş yolculuğunda Leyla'ya rehberlik eden bir simgedir."
