Mezeci Çırağı

1970'li yıllarda Türkiye'nin Bursa şehrinde, "Mezeci İsmail Hakkı" isimli bir babanın oğlu, Pirinç Hanı'nda babasına yardım ederken birçok manzarayla karşı karşıya kalıyordu. Babasının serbest işçisi olarak çalışıyor olması, onu hem esnaf dünyasına hem de sosyal hayata alıştırmıştı. Bu deneyimler, bir yanda halkın renkli yaşam tarzını tanıma fırsatı sunarken, diğer yanda da o dönemlerin zorluklarını gözler önüne seriyordu. Her günün ardından, babasıyla geçirdiği zaman boyunca edindiği deneyimleri, rakamlar ve iş işleyişleri yerine, insanların hayatları, hikayeleri, hevesleri ve hayal kırıklıkları üzerine odaklanarak, kendi zihnine kaydediyordu. Bu anılar, onun bir yazıya dökme hasretinin oluşmasına da zemin hazırladı. Baba-oğul ilişkisini, Pirinç Hanı'nın otantik atmosferindeki insan manzaralarını ve tarihi bir kent olan Bursa'nın 70'lerdeki sosyoekonomik durumunu gözler önüne seren bu anılar, hem gerçekçi bir panorama oluşturuyor, hem de bir dönemin atmosferini naif bir şekilde yansıtıyor. Sonuç olarak, Mezeci İsmail Hakkı'nın oğlunun bu anıları, 1970'lerin Bursa'sını anlamak ve necip Türk halkının o döneme dair yaşam koşullarını, hayallerini ve hayal kırıklıklarını daha net bir şekilde anlamak için önemli bir kaynak olarak karşımıza çıkıyor.