Rekabet, hikayenin ana çizgilerini belirlemekle meşhurdur. Ancak bu seferki rekabette masumiyet yok; zira manipülatif bir reklam ajansı patronu ve yetenekli bir çırağının hikayesi karşımızda. Ajansın patronu, kendine her türlü hile ve entrikayı mubah gören, insaf tanımayan bir karakter. Oysa ajansın genç ve yetenekli çırağı, hayatta tutunabilmenin zorluğunu yaşayan bir birey.
Hikayenin ilerleyen safhalarında rekabetin kıvılcımları daha da alevleniyor. Başlangıçta sadece iş yerindeki kredisini çalan patron, zamanla bu durumu alenen aşağılama ve halka rezalet etme noktasına taşıyor. Peki neden mi? Sadece rakibini alt etmek, onun üzerinde sürekli bir üstünlük kurmak ve yeteneklerini sınırlandırmak için.
Dolayısıyla, karakterlerin rekabeti temelde bir güç savaşıdır. Ancak bu rekabetin sonunda, beklenmedik bir sonla karşılaşıyoruz: cinayet. Evet, hikaye, rekabetin bu denli yıkıcı ve tehlikeli bir hale büründüğü bir noktada son buluyor. Ajans patronunun çırağına uyguladığı bu son ve en acımasız hamlesi, izleyenlerin hafızalarında yer etmeyi başarıyor.
Sonuç olarak, filmdeki rekabetin ne denli sert ve tükenmez bir şiddetle ilerlediğini görüyoruz. Bu, karakterler arasındaki ilişkiyi ve hikayenin genel tonunu belirliyor. İzleyici, her sahnede daha da derinleşen bu çatışmayı ve sonunda neye dönüştüğünü nefes nefese izliyor.
